Het Kronenburgerpark is een Rijksmonument.

Hieronder leest u waarom (formele tekst van het besluit tot aanwijzing als Rijksmonument):

Omschrijving

Het Kronenburgerpark, dat wordt omsloten door de Kronenburgersingel en de Parkweg, en aan de zuidzijde door de bebouwing respectievelijk de bijbehorende tuinafscheidingen, heeft een sterk glooiende AANLEG uit 1880 op de voormalige verdedigingswerken in Engelse landschapsstijl, met een sierlijk gebogen padenpatroon, een langgerekte lobvormige vijver, uitgestrekte grasvelden en een gevarieerde beplanting.

Verdedigingstorens

Lange zichtlijnen doorsnijden het park, met name vanaf de hoger gelegen delen en de voormalige verdedigingstorens. De ca. 30 meter hoge Kronenburgertoren uit 1425 domineert het park. Deze voormalige verdedigingstoren wordt gedeeltelijk omsloten door de noordelijke lob van de vijver. In de zuidelijke lob van de vijver is een fontein geplaatst en een eilandje aangelegd. De vernauwing tussen deze twee lobben is benut voor de aanleg van een brug over de vijver. In de steile helling aan de zuidzijde van de vijver is een kunstmatige waterval annex grot aangelegd. Deze attractie is afgezet met een smeedijzeren spijlenhek.

Bepanting

De zeer gevarieerde beplanting van het park is samengesteld uit onder andere: de Italiaanse populier, de witte abeel, de rode en witte paardekastanje, de acacia, de linde, de plataan, de treurwilg, de zilverlinde, de taxus, de Canadese geweiboom, de den, de iep, de prieelberk, de magnolia en overigens diverse soorten esdoorn, eik, beuk en noteboom. De bomen zijn zowel in groepen als solitair gepland. In het meest zuidoostelijke deel van het park is in 1912 aan de voet van de St. Jacobstoren een hertenkamp aangelegd.

Waardering

AANLEG van het Kronenburgerpark.

- Van historische waarde voor de Nederlandse tuin- en landschapsarchitectuur als goed voorbeeld van een stadspark uit het laatste kwart van de 19de eeuw in Engelse landschapsstijl. De parkaanleg ontleent haar kwaliteiten aan het behoud van bestaande karakteristieken van de voormalige vestingwerken (hoogteverschillen, historische muur met torens als romantisch element) en aan de toevoeging van nieuwe elementen (gevarieerde en bijzondere beplanting, waterval met kunstmatige grot en vijver).

- Van stedenbouwkundige waarde vanwege de markante ligging op de voormalige vestingwerken tussen de historische binnenstad en de zogenaamde 19de eeuwse gordel. Het Kronenburgerpark vormt een essentieel onderdeel van het stedenbouwkundig concept van de Nijmeegse 19de eeuwse uitleg. Door de markante situering vormt het park een belangrijk geledings- en verbindingselement in het stedenbouwkundig weefsel. Tevens geeft het park uitdrukking aan de wens van de gemeente om van Nijmegen een ruime en groene stad te maken; ruimtegebrek was na het slechten van de wallen verleden tijd.
 
- Van cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een sociaal-maatschappelijke en stedelijke ontwikkeling, in casu het ontstaan van een visie op de stad die schoon, gezond en mooi dient te zijn; het in de stedelijke structuur opnemen van parken als verfraaiing en stedelijke voorziening.